Ky blog është në evoluim konstant. Nisi si një dritare reaguese ndaj medias konvencionale, vijoi si don kishot duke prekur tema sociale, politike, ekonomike, si dhe ekologjike. Në një moment u bë thirrës për protesta, meqë fjalët e shkruara u vertetua se nuk mjaftojnë.
Profesioni? Patriot! Në fjalorin e gjuhës së sotme shqipe, përcaktohet se patriot është ai i cili me punën dhe veprën e tij ndihmon në mbarëvajtjen e kombit, në ruajtjen e pavarësisë e integritetit territorial, ai, i cili është i gatshëm që për atdheun të japë edhe jetën e tij e të familjes së tij... Pothuajse i njëjti shpjegim jepet edhe në fjalorin më të fundit të greqishtes të publikuar nga Babinjoti. Personalisht nuk kam ndonjë kundërshtim për këtë lloj shpjegimi, por gjithmonë ideja ose përcaktimi i të qenit dikujt patriot më është dukur demode. Pasi patriotët gjithmonë i kemi lidhur me gjakun, luftërat, betejat, me të lindurit e të palindurit ende, të vrarët apo të burgosurit, martirët e gjallë apo të vdekur. (Çudi! Gjatë gjithë jetës ime s’kam parë asgjë nga këto. Ah, gjak kisha parë, kur therreshin pulat e detit për Vit të Ri. Kisha parë edhe një herë tjetër kur tribunashët ngritën turmat të merrnin pushkët e të vrisnin njëri-tjetrin.) Kam parë e njohur shumë “patriotë”! Nga ata që rrinë gjithë ditën kafeneve e klubeve, nën tymin e duhanit e avujt e alkoolit të hidhen në zjarr për Shqipërinë e shqiptarët. Të kritikojnë e të shajnë çdo mendim të kundërt me të tyrin (më saktë ata që i shprehin ato). Për ta të gjithë ata që kanë mendime të kundërta ose kritikojnë kombin e “personalitetet”, apo figurat historike, nuk janë gjë tjetër veçse tradhtarë, hibride, agjentë në shërbim të turkut apo të grekut. Dhe vazhdojnë me një trajtim folklorist të patriotizmit, dashurisë për atdheun dhe harrojnë se historia nuk është përrallë, por mbi të gjitha është shkencë është mendim kritik. Se historia shkruhet në shumë trajta në epoka e kohë të ndryshme. Rëndësi ka të mos jemi robër të njërit, apo të tjetrit këndvështrim historik, veçanërisht, kur ai kryhet nën prizmin e një ideologjie të caktuar... Ka edhe një lloj tjetër patriotizmi, i cili është po aq i fortë, po aq shpresëdhënës e po aq aktual e i dobishëm, sa patriotizmi në nocionin leksikologjik e historik të fjalës. Është patriotizmi i sotëm, ai që ka të bëjë me tolerancën, dashurinë për njeriun, fqinjin, bashkëjetesën e integrimin. Patriotizëm është edhe përpjekja për të krijuar idenditetin tonë “kapërcyes”, tejkalimin nga varfëria ekonomike, por mbi të gjitha nga varfëria shpirtërore, që në shumë raste e shndërron atdheun në një magazinë mitesh të shoqëruara me revanshizëm e urrejtje. Lexuesi le të gjejë veten se në cilën kategori patriotësh bën pjesë. Unë për vete bëj pjesë në kategorinë e dytë, në atë të patriotizmit bashkëkohor, tolerant e integrues dhe jo në atë lloj patriotizmi folklorik që përçojnë e trumbetojnë patriotët e kafeneve. Sepse, miqtë e mi, nuk bëj pjesë në atë kategori pseudoshqiptarësh, gjasme shqiptarësh, gjysmëshqiptarësh... Nuk bëj pjesë në atë kategori pseudodemokratësh, gjasmedemokratësh, gjysmëdemokratësh; pseudointelektualësh, gjasmeintelektualësh, gjysmëintelektualësh... Sepse, fort i nderuar lexues, duhet ta dini mirë se të gjithë ata që flasin për patriotizmin e hidhen në “zjarr” kafeneve për kombin, zakonisht vetëleqendisen përpara eprorëve vendas e të huaj. Veshin kostume europiane, e, nga ana tjetër thërrasin “Dum Babën”, u ngrefosen vartësve e u përulen e u përshtirosen të huajve e eprorëve vendas. Për fat të keq Shqipëria, si brenda kufijve ashtu edhe jashtë saj është e mbushur me të tillë patriotë. Që janë të përulur e kryelartë, arrogantë e puthadorë, pa ideale, mosmirënjohës, besnikë e tradhtarë njëkohësisht... Demokratë me Berishën, socialistë me Nanon, komunistë me Milloshin... Pederastë, po e kërkoi moda e të virgjër e shembuj të gjallë morali të përkryer më pas, narcistë e onanistë, që bëhen synet në xhami, e pagëzohen në kishë, myslimanë në Turqi, kristianë në Athinë e Romë, që i falen bythëpërpjetë Muhametit e i puthin dorën Papës... Të gjithë këta të hidhen në grykë po qe se vë në dyshim patriotizmin e tyre!... E, në rast, se patriotizmi është i një trajte të tillë, është vetëm glorifikimi i së kaluarës, historisë apo edhe emrave, më falni, por unë nuk jam patriot! Unë jam me ata patriotët e tjerë, që në koncertin e tre tenorëve, u përlotën e qanë me dënesë kur dëgjuan “Po ku ka si ty, moj Shqipëria ime/ moj fisnikja përmbi gur...”, e këndonin me gjithë zemër. Jam me ata patriotët e tjerë që shoqëronin me duartrokitje kur dëgjuan këngët greke, ashtu si ato shqiptare e të huaja. Sepse patriotizmi ynë është më i vërtetë se i të tjerëve, është i ngritur në dy shtylla: dashurinë dhe kujtesën!... Dhe jo në ideologjinë, apo idenë e të dukurit patriot!...
Perse me duket sikur ke lexuar idete dhe mendimet e mija me ate qe ke shkruar:)
Te falenderoj thellesisht per kete mesazh te bukur. Dhe un ashtu mendoj, sot me shume se kurre, jetojme ne nje bote ku patriotizmi do te thote te jesh "world citizen" , do te thote te impresionosh me dije dhe me arritje te verteta vendin tend, e jo thjeshte sic bejne disa nga fqinjet tane qe krenohen vetem me te kaluaren qe ndertuan stergjysherit e tyre. Jo si ata qe krenohen vetem se kane lindur ne nje zone gjeografike qe ata vete nuk e kane zgjedhur, jo si ata qe shkruajne "the great race .. " etj
Iku koha kur pushtuesit quheshin heronj; kur ata qe torturonin te tjeret quheshin heronj. Jetojme ne nje periudhe ku hero te bejne vlerat dhe kontributet qe ti i ben shoqerise ..Kjo eshte te jesh hero Hero dhe krenar te ben dashuria qe i jep familjes tende, ajo qe ti e nderton pa shtypur te tjeret, hero te ben arritjet ne art, shkence,diplomaci, sport, miresi Keta jane patriotet e vertete, e jo ata qe pretendojne te jene vetem sepse bertasin dhe thone UN vesha Bluzen me Shqiponjen e e zeze..
Dhe njehere faleminderit
Michelangelo me vepren e tij ndriçoi nje art i cili i dha me shume drite kultures italiane , po ai eshte nje patriot i pavdekshem i vendit te tij , i kontinentit te tij, i botes se tij..
mikelanxhelo eshte nje perzgjedhje e mire, ashtu sikurse tere rilindja italiane. arti i se ciles vuri ne qender njeriun dhe parimet humane.
duke u perpjekur te njohesh njerezit, kudo qe ndodhen, dhe duke vene ne qender te botes sone : njeriun dhe jo kombet; vetem keshtu do te mund te ecim perpara, drejt nje bote paksa me te drejte dhe paksa me demokratike.
Ne fakt eshte per te saktesuar se kjo pjese e vepres artistike te Micheangelos quhet "Creazione di Adamo", dhe kjo veper eshte shume me komplekse, me e madhe. Une zgjodha pikerisht kete pjese sepse me duke se kjo pjese jep shume ndjeshmeri , jep, krijon emocion. tregon dashuri , pikerisht ate qe ndjente vete Michelangelo ndaj Zotit.
Kë do ti moj bij kë do po qy ka vdekur që në koh të trastapulit moj bij që përpara merhumit tim ka vdekur moj tu bëftë nëna tyja që u bë për ramet a un e zeza që me Kruçovn në gjazhjetetrenë.
bukur!
ReplyDeleteme too
ReplyDeletealidea, me doli nga mendja me kryesorja: ta gezosh "gunen" e re!
ReplyDeleteFaleminderit :)
ReplyDeleteProfesioni? Patriot!
ReplyDeleteNë fjalorin e gjuhës së sotme shqipe, përcaktohet se patriot është ai i cili me punën dhe veprën e tij ndihmon në mbarëvajtjen e kombit, në ruajtjen e pavarësisë e integritetit territorial, ai, i cili është i gatshëm që për atdheun të japë edhe jetën e tij e të familjes së tij... Pothuajse i njëjti shpjegim jepet edhe në fjalorin më të fundit të greqishtes të publikuar nga Babinjoti. Personalisht nuk kam ndonjë kundërshtim për këtë lloj shpjegimi, por gjithmonë ideja ose përcaktimi i të qenit dikujt patriot më është dukur demode. Pasi patriotët gjithmonë i kemi lidhur me gjakun, luftërat, betejat, me të lindurit e të palindurit ende, të vrarët apo të burgosurit, martirët e gjallë apo të vdekur. (Çudi! Gjatë gjithë jetës ime s’kam parë asgjë nga këto. Ah, gjak kisha parë, kur therreshin pulat e detit për Vit të Ri. Kisha parë edhe një herë tjetër kur tribunashët ngritën turmat të merrnin pushkët e të vrisnin njëri-tjetrin.) Kam parë e njohur shumë “patriotë”! Nga ata që rrinë gjithë ditën kafeneve e klubeve, nën tymin e duhanit e avujt e alkoolit të hidhen në zjarr për Shqipërinë e shqiptarët. Të kritikojnë e të shajnë çdo mendim të kundërt me të tyrin (më saktë ata që i shprehin ato). Për ta të gjithë ata që kanë mendime të kundërta ose kritikojnë kombin e “personalitetet”, apo figurat historike, nuk janë gjë tjetër veçse tradhtarë, hibride, agjentë në shërbim të turkut apo të grekut. Dhe vazhdojnë me një trajtim folklorist të patriotizmit, dashurisë për atdheun dhe harrojnë se historia nuk është përrallë, por mbi të gjitha është shkencë është mendim kritik. Se historia shkruhet në shumë trajta në epoka e kohë të ndryshme. Rëndësi ka të mos jemi robër të njërit, apo të tjetrit këndvështrim historik, veçanërisht, kur ai kryhet nën prizmin e një ideologjie të caktuar... Ka edhe një lloj tjetër patriotizmi, i cili është po aq i fortë, po aq shpresëdhënës e po aq aktual e i dobishëm, sa patriotizmi në nocionin leksikologjik e historik të fjalës. Është patriotizmi i sotëm, ai që ka të bëjë me tolerancën, dashurinë për njeriun, fqinjin, bashkëjetesën e integrimin. Patriotizëm është edhe përpjekja për të krijuar idenditetin tonë “kapërcyes”, tejkalimin nga varfëria ekonomike, por mbi të gjitha nga varfëria shpirtërore, që në shumë raste e shndërron atdheun në një magazinë mitesh të shoqëruara me revanshizëm e urrejtje. Lexuesi le të gjejë veten se në cilën kategori patriotësh bën pjesë. Unë për vete bëj pjesë në kategorinë e dytë, në atë të patriotizmit bashkëkohor, tolerant e integrues dhe jo në atë lloj patriotizmi folklorik që përçojnë e trumbetojnë patriotët e kafeneve. Sepse, miqtë e mi, nuk bëj pjesë në atë kategori pseudoshqiptarësh, gjasme shqiptarësh, gjysmëshqiptarësh... Nuk bëj pjesë në atë kategori pseudodemokratësh, gjasmedemokratësh, gjysmëdemokratësh; pseudointelektualësh, gjasmeintelektualësh, gjysmëintelektualësh... Sepse, fort i nderuar lexues, duhet ta dini mirë se të gjithë ata që flasin për patriotizmin e hidhen në “zjarr” kafeneve për kombin, zakonisht vetëleqendisen përpara eprorëve vendas e të huaj. Veshin kostume europiane, e, nga ana tjetër thërrasin “Dum Babën”, u ngrefosen vartësve e u përulen e u përshtirosen të huajve e eprorëve vendas. Për fat të keq Shqipëria, si brenda kufijve ashtu edhe jashtë saj është e mbushur me të tillë patriotë. Që janë të përulur e kryelartë, arrogantë e puthadorë, pa ideale, mosmirënjohës, besnikë e tradhtarë njëkohësisht... Demokratë me Berishën, socialistë me Nanon, komunistë me Milloshin... Pederastë, po e kërkoi moda e të virgjër e shembuj të gjallë morali të përkryer më pas, narcistë e onanistë, që bëhen synet në xhami, e pagëzohen në kishë, myslimanë në Turqi, kristianë në Athinë e Romë, që i falen bythëpërpjetë Muhametit e i puthin dorën Papës... Të gjithë këta të hidhen në grykë po qe se vë në dyshim patriotizmin e tyre!... E, në rast, se patriotizmi është i një trajte të tillë, është vetëm glorifikimi i së kaluarës, historisë apo edhe emrave, më falni, por unë nuk jam patriot! Unë jam me ata patriotët e tjerë, që në koncertin e tre tenorëve, u përlotën e qanë me dënesë kur dëgjuan “Po ku ka si ty, moj Shqipëria ime/ moj fisnikja përmbi gur...”, e këndonin me gjithë zemër. Jam me ata patriotët e tjerë që shoqëronin me duartrokitje kur dëgjuan këngët greke, ashtu si ato shqiptare e të huaja. Sepse patriotizmi ynë është më i vërtetë se i të tjerëve, është i ngritur në dy shtylla: dashurinë dhe kujtesën!... Dhe jo në ideologjinë, apo idenë e të dukurit patriot!...
Pershendetje Ardi :)
ReplyDeletePerse me duket sikur ke lexuar idete dhe mendimet e mija me ate qe ke shkruar:)
Te falenderoj thellesisht per kete mesazh te bukur. Dhe un ashtu mendoj, sot me shume se kurre, jetojme ne nje bote ku patriotizmi do te thote te jesh "world citizen" , do te thote te impresionosh me dije dhe me arritje te verteta vendin tend, e jo thjeshte sic bejne disa nga fqinjet tane qe krenohen vetem me te kaluaren qe ndertuan stergjysherit e tyre. Jo si ata qe krenohen vetem se kane lindur ne nje zone gjeografike qe ata vete nuk e kane zgjedhur, jo si ata qe shkruajne "the great race .. " etj
Iku koha kur pushtuesit quheshin heronj; kur ata qe torturonin te tjeret quheshin heronj.
Jetojme ne nje periudhe ku hero te bejne vlerat dhe kontributet qe ti i ben shoqerise ..Kjo eshte te jesh hero
Hero dhe krenar te ben dashuria qe i jep familjes tende, ajo qe ti e nderton pa shtypur te tjeret, hero te ben arritjet ne art, shkence,diplomaci, sport, miresi
Keta jane patriotet e vertete, e jo ata qe pretendojne te jene vetem sepse bertasin dhe thone UN vesha Bluzen me Shqiponjen e e zeze..
Dhe njehere faleminderit
Michelangelo me vepren e tij ndriçoi nje art i cili i dha me shume drite kultures italiane , po ai eshte nje patriot i pavdekshem i vendit te tij , i kontinentit te tij, i botes se tij..
pershendetje alidea!
ReplyDeletemikelanxhelo eshte nje perzgjedhje e mire, ashtu sikurse tere rilindja italiane. arti i se ciles vuri ne qender njeriun dhe parimet humane.
duke u perpjekur te njohesh njerezit, kudo qe ndodhen, dhe duke vene ne qender te botes sone : njeriun dhe jo kombet; vetem keshtu do te mund te ecim perpara, drejt nje bote paksa me te drejte dhe paksa me demokratike.
pershendetje Toni :)
ReplyDeleteFaleminderit per komentin tend.
Ne fakt eshte per te saktesuar se kjo pjese e vepres artistike te Micheangelos quhet "Creazione di Adamo", dhe kjo veper eshte shume me komplekse, me e madhe. Une zgjodha pikerisht kete pjese sepse me duke se kjo pjese jep shume ndjeshmeri , jep, krijon emocion.
tregon dashuri , pikerisht ate qe ndjente vete Michelangelo ndaj Zotit.
Kë do ti moj bij kë do po qy ka vdekur që në koh të trastapulit moj bij që përpara merhumit tim ka vdekur moj tu bëftë nëna tyja që u bë për ramet a un e zeza që me
ReplyDeleteKruçovn në gjazhjetetrenë.
:) Ke te drejte :) do them e do ta kisha dashur shume:) hahhaha
ReplyDeleteVetem se Michelangelo jetoi si murg, ne kuptimin qe nuk u martua asnjehere!
Pershendetje e ema e zeqos !!
U kurban nëna për të nuk qënka martuar edhe qy si Zequa im.
ReplyDeleteMakes two of us! I have seen the Sistine Chapel and I was so amazed by the artistic work of Michelangelo.
ReplyDelete@ belle_fleur
ReplyDeletehe made eternal works of arts !
:)