Wednesday, February 1, 2012

Po pastaj..


Sonte teksa kthehesha per ne shtepi, pasi eca 200m ne Tiranen e akullt, nen deboren qe vdiste para se te arrinte trotuarin, vendosa te marr autobusin e zakonshem. Autobusin qe mezi e dalloj ne eshte i linjes time,kjo per dy arsye ajo miopike, por edhe sepse nese e shikon nga larg ballinen e autobusit, aty shnderrin emertimi i nje linje franceze. Etiketa pionere per ne “Qendren Kristal” ne pjesen e pasme te xhamit, duket e erret,nje format A4, e cila nga larg nuk duket fare. Duke qene se bente ftohte mendoja se mund te ishte kaq plot sa mbase duhet te ecja ne kembe. Per cudine time autobusi ishte thuajse I zbrazet. Zakonisht nuk ka nevoje per komunikim me fatorinon, ai afrohet ti I zgjat monedhat qe deri dje ishin 30lek, ai pret me dembelizem bileten duke pritur disa sekonda qe ti ta refuzosh, kur kjo nuk ndodh dhe ti e merr serish, nuk ka nevoje per komunikim. Me e shumta ka nje levizje miratuese koke, apo dhe nje faleminderit me ze minimal por asgje me shume. Ndodh qe reagimi I pasagjereve ndaj biletes eshte mohues, sikur thone “ jo , mbaje “ duke meshiruar statusin e fatorinos qe shume here nuk eshte vecse nje djal I ri, adoleshent, here tjera nje mesoburre qe I ka kaluar 40. Sonte teksa mu afrua fatorino me lajmeroi : 50 leke me nje tonalitet qe ishte ne forme pyetje, ia zgjas ai I numeron, nuk reagoj dhe marr nje bilete format krejt tjeter, 4fish me e madhe me masa sigurie e me pak primitive se paraardhesja.
Ndalon ne nje stacion, hyping te tjere pasagjere, serish fluksi duket shume me minimal per kohen kronologjike por dhe klimaterike. Kam ngulur shikimin ne xhamin e autobusit, verej njerz qe ecin shpejt, makina nervoze, bore-shi acarues nderkohe qe veshet e mi punojne pa pyetur.
“po kesaj I thone 30 mije lek ne muaj vetem per autobusin ore “
Zera grash, me tone te larta, dhe burrash qe heshturazi belbezojne, kane vetem nje pergjigje ndaj fatorinos qe mbase per here te pare po aplikonte ne menyre krejt direkte marredheniet me publikun.
Atobusi vijon ne stacionin tjeter, mendoj per ata qe vendosen te mos e marrin sonte ate, por jo vetem sonte.. Filloi demarkimi kategorise se shoqerise qe mund te paguaje nje autobus urban dhe asaj qe nuk mundet. Sigurisht ‘ duhet ‘ te ndihesha e pasur..