Sistem i pa-sistemosur

Bum bum bum, tak , tak , tak! Po mendoja se po shihja një ëndërr të keqe, dikush sikur po më qëllon në kokë , hap sytë, shoh orën, ajo shënon 8:30 …….ahhh sërish nuk I kalova 3 orët e gjumit ... Pas një jave tejet të rënduar ku netë të tëra kishin kaluar vetëm me 3 ore gjumë shpresoja se të dielën do të mund të çlodhesha disi duke fjetur pak më shumë. Por, jo, nuk është e thënë të ndodhë kështu, po ndërtohet në mënyrë klandestine një kat më i lartë. Pllakat e betonit tashmë ishin transportuar me anë të ashensorit.. e kotë të shkruaj sa shumë u trondita me ato që kisha parë.. kjo sepse banoj në katin e fundit ose të paktën besoja se banoja ose të paktën nuk duhet të besoj më pas pasi jo më larg se në fundin e dy 2 javëve që do vijnë po, kjo ndërtesë do të quhet 9 katëshe!! Marr në telefon të zotin e apartamentit i cili është njëkohësisht ai që po ndërton katin shtesë. I them:
- Nëse do të largohem nga ky apartament ma thuaj në mënyre direkte e jo indirekte, pasi nuk është e drejtë që të dielën të mos fle dot gjumë, besoj se kam qenë gjithmonë korrekte me juve dhe kishim vendosur që të paktën të shtunën e të dielën ti ndërprisnit punimet!
-Ohh më vjen keq, por duhej patjetër ta mbaronim këtë punë pasi të shtunën dhe të dielën ata krokodilët nuk janë rrotull – Mbyll telefonin e inatosur dhe I dorëzohem gjëndjes së pagjumë, krevati im I rehatshëm tashmë dukejj I parehatshëm..
Një situatë absurde, po mendoja dy ditë më parë teksa po zbrisja me ashensor, shoh përpara një nga punëtorët i cili qëndronte përballë ashensorit, ishte rreth të 45, ose dukej kështu nga lodhja, i veshur me ca rroba tipike punetorësh, ngjanin si të lyera me bojë të zbardhura apo të lyera me të bardhë, flokët i kishte të një ngjyre as bardh as zi, gri do thoja, por jo, as gri, paruke.. doemos që nuk i kishte pasi dukej një pjesë e mire pa flokë ..por ja ishte një ngjyrë që nuk kuptohej..po i quaj flokë të pluhrosur. Ndonëse e ndjeja se ç’po ndodhte lart e pyes - çfarë po ndodh lart- ai sikur ul kokën dhe më thote po ja po izolojmë tarracën që të mos futet lehtë nxehtësia apo i ftohti nga lart- ehhhhhh i them unë ju lutem shumë mos u tallni me mua e di shume mirë që nuk është kështu ...por nejse nuk është faji juaj, shtoj unë.. pasojnë disa sekonda heshtjeje dhe ai thote - Kapitalizëm i egër moj motër... ehh shfryj me vete jetojmë në vendin ku ligji ka ikur me pushime të përhershme..dhe sërish po mendoja përse duhej ta vija në situatë për të më genjyer, mendova dhe tjetrën ky u përgjigj për kapitalizmin sipas komunizmit.. dhe motër..
Pashë 3 apo 4 punëtorë këto ditë, dëshmonin njëlloj ulje koke para meje, doemos ishin të porositur të ishin sa më diskret dhe kokëulur…pastronin mirë dhe ashensorin nga grimcat betonike, që të mos linin asnjë gjurmë ..dhe ndërkohë që dola në mëngjes , drejtohem tek ashensori një ndër punëtorët po qëndronte tashmë para tij, kokëulur, un mbaj kokën drejt.. ashensori hapet un futem, por ky punëtor qëndron nuk futet brenda. I them – po ju nuk do zbrisni ? Po- më thotë. – Po atëherë ç’prisni ? – Faleminderit thotë ai dhe futet. Ashensori zbret katet dhe as un as ai nuk e shohim njëri-tjetrin, dera hapet dhe dal, vërej se hapat pas meje jane shumë të ngadaltë thua ti se aq në faj dhe të frikësuar ndiheshin ata punëtorë saqë doemos duhet te ktheheshin në fantazma për të bërë të mundur krijimin e materies kati i 9-të. Dhe patjetër në vendin tim mos guxoni të thoni sa katësh është pallati ku jetoni, mund tu marrin për gënjeshtar, pasi bie në gjumë në një ndërtesë 8 katëshe dhe mund të zgjohesh në një 9 katëshe.. tani pyetja lind jemi apo nuk jemi në vendin e çudirave..