Përse e kundërshtoj projektin tek parku i liqenit

Përse e kundërshtoj projektin tek parku i liqenit
1. Vendi i gabuar për një kënd lojrash pasi sakrifikon ose pakëson atë hapsirë kaq të vogël të gjelbërt që i ka mbetur këtij qyteti të përhumbur në kaosin e ndërtimeve pa respektuar asnjë plan urbanistik.
2. Mungesa e transparencës dhe arroganca në vendim-marrje e injorimi i publikut. a) akoma nuk ka një plan të qartë edhe pse kanë filluar punimet prej javësh.b) është bërë me dyer të mbyllura, pa marrë parasysh palën kryesore që është pikërisht publiku duke mos zbatuar konventën e Aarhusit (që Shqipëria ka firmosur prej vitesh) e duke mos respektuar gjithpërfshirjen në vendimmarrje, një standart që duhet respektuar në një vend demokratik.
3. Paligjshmëria në nivelin procedurial si në lidhje me procesin po aq dhe në falsifikimin e mungesën e dokumentave të duhur. a) 4 000 m2 u rrethuan ndërkohë qe leja në nivel qëndror u aprovua vetëm pas 4 ditesh, b) Këtu dhe pushteti qëndror vijoi duke marrë vendime unilaterale duke mos marre parasysh publikun. c) Mungesë e lejes mjedisore për hapsirën në fjalë.
4. Mungesa e konkurencës. a) Kompania e zgjedhur për projektimin e parkut në fjalë nuk ka kaluar nëpërmjet një procesi konkurues. Të pakën publiku nuk është i informuar në lidhje me këtë proces dhe nëse ka ekzistuar,
5. Keq menaxhimi i fondeve publike, dhe mungesa e trajtimit të Tiranës si qytet koheziv në lidhje me investimet e shërbimeve publike. a) Vlera e projektit është 74 milion lekë (të reja kuptohet). Fëmijët në Tiranë kanë nevoja shumë më urgjente se një kënd lojrash. Ka shkolla pa librari/ biblioteka, pa palestra e pa banjo të mirmbajtura. Ka kopshte ku lagështira e mungesa e mirmbajtjes vijon të bëhet arsye pse shumë prindër refuzojnë ti dërgojnë femijët e tyre atje. b) Tirana ka plot lagje ku mungojnë këndet e lojrave e gjelbërimi. Ka zona ama që për karakteristikë të vetë standarteve socio ekonomike paralelisht nuk kanë as ato qendrat tregtare ku fëmijët e të pasurve të brenda unazës së Tiranës zgjedhin të luajnë. Bërja e një këndi lojrash tek parku i liqenit do i shërbejë më shumë atyre fëmijëve që kanë një mirëqenie të caktuar krahasimisht më lart se atyre fëmijëve që banojnë në periferi.
6. Edhe njëherë tek procesi. Mungesa e transparencës, konkurencës, etj ka vrarë po ashtu dinamikën e shëndetshme te një procesi politikbëres, ku informimi paraprak i supozuar, do mund të ishte shoqëruar për thirrje për projekte të cilat mund të kishin si kriter dhe pjesmarrjen e komunitetit në vendim marrje por dhe në hallka të vecanta të tij në mënyrë aktive. Për shembull, konkursi brenda në shkolle në lidhje me një logo apo me një ide për zhvillimin e vendeve rekreative për fëmijë.

Përfundimisht, ky plan në vend që të integrojë shoqërinë po e disintegron më tej atë. Parë në perspektivën e një sociologu, komuniteti ka nevojë të ndjejë një sens përkatësie me projekte që e prekin atë, sensi i përkatësisë në këtë projekt është i paqenë. Parë në perspektivën e politikave publike, ky vendim e proces është shembulli tipik i sesi nuk duhen marrë vendimet. Parë në aspektin ligjor, kemi vetë institucionet që thyejnë ligjin. Parë në aspektin shtet-ndërtimit, marrëdhënia mes qytetarit e institucioneve, ne jemi shoqëria e vendit me besueshmërinë më të ulët (në kontinent)ndaj institucioneve të tij ky projekt sikurse shumë vendime alla koncesionesh që po merr kjo qeveri e fundos edhe më shumë atë.