Një përrallë me ekspertë dhe armë kimike

Lajmi se Shqipëria krenare dhe servile kishte pranuar të bëhej vendi I demontimit të armëve kimike Siriane sipas kërkesës së ShBA-së kaloi sic kalojnë ato lajmet me pikatore, publiku u informua nga media ndërkombëtare, filloi mobilizimi me anë të mediave sociale , por paralelisht filloi trushpërlarja shumë planëshe.
Plani moral:
Variabli I parë ishte ai moral, ne si Shqiptarë nuk mund ti themi kurrë jo Amerikës, patetizmat kaluan deri në pikën ku për një moment mu duk se dhe sikur Amerika të vendoste të pushtonte Shqipërinë, shqiptarët do të thonin pse jo, në fund të fundit mbase kështu Amerika na merr në Amerikë?
Plani NATO
Dolen Ilir Kullerat dhe si fshesaxhinj te korridoreve diplomatike filluan të arguentojnë se nuk mund të jemi vetëm përfitues nga NATO.. Problemi argumentit: Kontribues do të thotë të pranosh çdo kërkesë për hir të NATOS edhe pse ajo shkon në kundërshtim me interest e vendit tënd. Por ka dhe një problem tjetër ky argument, harron proporcionalitetin, dhe harron se ne ishim të dehur për tu bërë pjesë e aleancës, deri në atë pikë sa filluam te kontribuonim përpara se të hynim! Mjafton të bësh një kërkim të thjeshtë në median ndërkombëtare për të pare sa kanë kontribuar vende te madhesise dhe popullsis qe kemi ne dhe qe sot janë anëtare të NATOs.
Plani mediatik:
Këtu patëm tendenca të paskrupullta të shumë mediave që dizinformonin me tërheqjen e Shqipërise nga kjo marrëveshje qe para dy ditësh, kjo për të ulur sa më shume intensitetin e protestës. Pati dhe mbulim të disa kimistëve që shpjegonin si do bëhej procesi I hidrolizimit dhe sa I sigurt ishte ai. Por nuk thonin dot se ku do ta marrin ajrin per te kryer procesin? Apo dhe ajri do importohej nga SHBA ? Nuk thonin se sa I rrezikshëm mund të jete ajo mundësia e dështimit dhe sikur të jetë me një probabilitet të vogël!
Variabli kryesor ose nevoja për ekspertë!
Përpos protestës për tu përgëzuar pati një fenomen tejet intrigues kjo kishte të bënte me kërkesën për të dëgjuar ekspertët, por që u parapri me një infiiltrim të argumenteve ekstreme për të justifikuar të kundërtën. Si përshembull shumë menduan se vërtet do helmohemi në mënyrë direkte nga këto armë kimike, imazhet e fëmijëve të vrarë në Siri filluan të kishin impakt në publik.
Sa ekspertë duhe të jemi që të kuptojmë se edhe vetë riciklimi është mit, në sensin që ti minimizon mbetjen, por sërish të mbetet një mbetje e ngurtë apo me një sasi ndotjeje energjike në ajër ! Tani përpos rrezikut të ndonje dështimi të procesit demontues të armëve, problem dhe I shtruar në mënyrën bazike qëndron tek kostoja mjedisore! Të importosh armë kimike me qëllim shkatërrimi do të krijojë sigurisht konsumim (në rastin simpatik të gjykimit) të ajrit , ujit , dhe patjetër dhe ndotje !Mbrëmë ambasadori Amerikan foli për mbetjet e ngurta të cilat do të largoheshin bashkë me ato qe ne kemi tonat tanimë në territorin tonë, dhe se do dilnim më të pastër, por përpos këtij argument tejet problematik mua më tingëlloi dy herë në vesh pretendimi I Ambasadorit dhe Kryeministrit se jemi dizinformuar nga ato që kemi lexuar e parë. Dhe se sigurisht nuk kishin folur ekspertët. Sot mediat e qeverisë dalin sërish me ofertën te cilës nuk mund ti thuhet jo domthënë versioni financiar , një përpjekje e dështuar për të blerë publikun! Ndërkohë që jam dakord se nuk jemi Norvegjia, dhe mjedisin e kemi vrarë vete ne, jam dakord edhe se jemi vend I varfër dhe teori të ndryshme flasin për zgjedhje racionale , nuk pranoj , nuk dua, dhe nuk do të lejoja kurrë të zgjidhnim rrugën e askushit si shoqëri !